- Z obozu w Dachau przeniesiono 1.000 więźniów. W czasie trzydniowej podróży do Lublina zmarło 29 chorych. Z dworca wszyscy byli przewożeni do obozu samochodami. Na noc umieszczono ich w nie opalonym baraku-łaźni na betonowej posadzce. Do następnego dnia zmarło 27 więźniów. Przywiezieni byli w większości chorzy na gruźlicę, w ostatnim stadium tej choroby. Byli to więźniowie różnych narodowości: Polacy, Niemcy, Francuzi, Holendrzy, Włosi, Norwegowie, Albańczycy, Jugosłowianie i inni.
- W nocy spłonął drewniany budynek zlokalizowany obok pralni, załadowany kocami i siennikami do dezynfekcji.

Z obozu w Dorze przywieziono transport 1005 więźniów przeważnie chorych na gruźlicę, której nabawili się pracując w podziemnych zakładach zbrojeniowych. W skład tego transportu wchodzili więźniowie różnych narodowości.

Przy krematorium odbyła się egzekucja osób przywiezionych spoza obozu, w sumie około 85 osób, w tym 6 kobiet. Egzekucje takie w obozie miały miejsce prawie co dzień.

Na V polu więźniarskim spalił się blok nr 10. Pożar trwał około godziny.

Zastępcą komendanta obozu na Majdanku został mianowany dowódca oddziałów wartowniczych Hauptsturmführer-SS Martin Melzer. Wcześniej tę funkcję sprawował kierownik obozu więźniarskiego (Schutzhaftlagerführer).

- Średnia dzienna zapełnienia obozu wynosiła: ogółem 15.640 osób, w tym mężczyzn - 13.240 i kobiet - 2.400.

Dowództwo 2 kompanii wartowniczej przejął SS-Untersturmführer Brendler od SS-Untersturmführera Rudolfa Waltera, który został adiutantem w komendanturze.

Ciała Żydów straconych 3.XI.1943 r. wciąż jeszcze były palone na stosach.

Grupa więźniów Żydów z Majdanka pracująca w Sonderkommando 1005, które zacierało ślady zbrodni hitlerowskich popełnianych na Lubelszczyźnie, spalając ciała pomordowanych i pogrzebanych w masowych mogiłach, podniosła bunt. Hitlerowcy zastrzelili 59 więźniów, trzem udało się zbiec. Jednym z nich był Józef Reznik.

- Średnia zapełnienia obozu wynosiła: ogółem 13.660 osób, w tym mężczyzn - 10.460 i kobiet - 3.200.
- Na początku lutego obóz pracy w Budzyniu został podporządkowany komendanturze obozu na Majdanku.

SS-Untersturmführer Arnold Brendler w związku z odkomenderowaniem go do obozu w Buchenwaldzie przekazał dowództwo 2 kompanii wartowniczej SS-Hauptscharführerowi Fritzowi Weighardtowi.

Do obozu w Ravensbrück odszedł transport 850 kobiet. Większość wysłanych stanowiły Rosjanki, Polek było około 50.

Przywieziono w 16 wagonach transport około 2.750 chorych z KL Neuengamme. Stan więźniów był bardzo ciężki.

Z pola kobiecego SS-manka zabrała dwie więźniarki. Młodsza była żoną mieszkańca Lublina, więzionego na III polu. Kobiety szły spokojnie obok wszystkich pól. Przed piątym polem myśląc, że idą do pracy, chciały wejść w bramę. SS-manka kazał iść dalej. Gdy minęły bramę starsza z kobiet zaczęła płakać. Młodsza niespodziewanie rzuciła się na SS-mankę, chwyciła jej rewolwer. Zaczęła się szarpanina. W pewnej chwili SS-mance udało się przerzucić rewolwer za druty, a widząc wściekłość kobiety, zaczęła uciekać. Nadjeżdżający Thumann poszczuł psa na młodą kobietę. Kobiety zawieziono samochodem do krematorium, gdzie młodszą, ponieważ nie chciała się rozebrać, żywcem spalono. Drugą rozstrzelano.

- Z magazynów obozowych wywożono zgromadzone tam zapasy produktów żywnościowych.
- Rozpoczęto palenie akt z kancelarii obozowych.

- Władze Majdanka otrzymały z Berlina telegraficzny rozkaz przygotowania ewakuacji obozu. Kartoteki politycznych więźniów polecono uporządkować według ważniejszych spraw.
- W pralni obozowej rozpoczęto demontaż maszyn.
- Z magazynów obozowych wywożono bieliznę, ubrania i meble.

- W obozie zacierano ślady zbrodni, m.in. zasypywano doły i groby przy krematorium.
- Wydano zarządzenie zabraniające wychodzenia z pól obozowych. Od następnego dnia do pracy poza obozem nie wychodziło już z obozu żadne komando.

Z Majdanka odszedł transport 2.000 więźniów do obozu w Sachsenhausen. Większość stanowili Rosjanie, Polaków było tylko 30. Wszystkich załadowano do 36 wagonów. Na drogę więźniowie otrzymali czyste pasiaki, całe drewniaki oraz po kilogramie chleba. W Sachsenhausen, z uwagi na przepełnienie transportu tego nie przyjęto i skierowano do Oświęcimia. W dniu 9 kwietnia, po dotarciu tam transportu, stwierdzono zgon 99 więźniów; pozostali kwalifikowali się do szpitala.

- W marcu średnia dzienna zapełnienia obozu wynosiła: ogółem 13.000 osób, w tym mężczyzn - 11.000, kobiet - 2.000. Stan chorych na Majdanku był następujący: mężczyzn w szpitalu na V polu - ok. 2.400, w tym w stanie beznadziejnym - ok. 300. Na polu I w rewirze kobiecym ok. 1.200 kobiet.

Z III pola poprowadzono do pociągu pod silną eskortą 1.200 mężczyzn, w tym około 300 ze szpitala, wyznaczonych na wyjazd do obozu Gross-Rosen. Do transportu tego włączono część personelu rewiru więźniarskiego i więźniów pracujących w kancelarii obozowej oraz ze zredukowanych stałych komand.

Odszedł z IV pola do Oświęcimia transport ewakuacyjny liczący 2.700 więźniów. Na drogę pozwolono im wziąć paczki, które otrzymali z RGO.

Odszedł transport 4.200 więźniów, w tym 1.288 kobiet i 38 dzieci do obozu w Oświęcimiu. Większość stanowili chorzy. W Oświęcimiu Żydówki i jeńców z obsługi krematorium stracono. W transporcie tym przybyli do Oświęcimia m.in. członkowie obozowej komórki AK - płk Władysław Smereczyński, por. Jan Zaprawa-Ostromęcki, por. Władysław Szwejcer, kpt. Marian Smagacz. Ponadto przywiezieni zostali jeńcy radzieccy.

- Do obozu w Ravensbrück odszedł transport 800 więźniarek. Część kobiet z tego transportu została później przewieziona do Lipska, gdzie zatrudniono je w fabryce amunicji.
- Na Majdanku po wyjeździe transportów ewakuacyjnych zostało 85 Polaków i 120 więźniów innych narodowości, oraz na II polu ok. 2.000 jeńców radzieckich.

- Z końcem kwietnia obóz koncentracyjny w Warszawie został podporządkowany komendanturze na Majdanku.
- Średnia dzienna zapełnienia obozu wynosiła: ogółem 4.350 osób, w tym mężczyzn - 3.350, kobiet - 1.000.

SS-Obersturmbannführer Arthur Liebehenschel, uprzednio zastępca kierownika Urzędu D WVHA, a następnie komendant obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, został przeniesiony na stanowisko komendanta obozu na Majdanku oraz podobozów w Warszawie, Radomiu, Budzyniu i Bliżynie.

Obowiązki komendanta obozu i podległych mu podobozów przejął SS-Obersturmbannführer Arthur Liebehenschel.

- Z Majdanka odszedł Anton Thumann - kierownik oddziału III. Przeniesiono go do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, a następnie do KL Neuengamme.
- Średnia dzienna zapełnienia obozu w miesiącu maju wynosiła ogółem 2.500 mężczyzn.
- W maju całe V pole więźniarskie zostaje zajęte na obóz Wehrmachtu Oberfeldkommandantur Lublin - Einsatzstab. Osadzeni tam więźniowie (z łapanek) nie wchodzili do ewidencji obozu KL Lublin.

Obersturmführer Siegmann został mianowany Lagerführerem obozu pracy w Radomiu oraz nadzorcą obozu w Bliżynie. SS-Oberscharführer Heller objął kierownictwo obozu pracy w Bliżynie.

- Średnia dzienna zapełnienia obozu wynosiła: ogółem 4.500 osób, w tym mężczyzn - 3.900, kobiet - 600.

Komendantura obozu wydała rozkaz do załogi SS, w którym m.in. zastępcą komendanta na czas jego wyjazdów czyniła SS-Hauptsturmführera Melzera.

Wysłano transport 1.250 jeńców radzieckich z II pola do Mauthausen.

- Oddziały armii czerwonej zbliżyły się do Lublina. Od strony miasta słychać było detonacje wysadzanych obiektów. Widać było pożary. W obozie od rana palono przy kancelariach obozowych stosy dokumentów. W południe zwołano ostatni apel. Więźniów przebrano w pasiaki i wydano im koce oraz żywność na drogę. O godzinie 15.30 wydany został rozkaz wymarszu ostatniego transportu ewakuacyjnego. Obłożnie chorych i kobiety z dziećmi załadowano do autobusu-karetki. Cały transport liczył ponad 800 osób. Za miastem dołączono jeszcze 229 więźniów zatrudnionych w DAW. Kierownikiem transportu był SS-Oberscharführer E. Kostial.
- W ostatniej chwili w obozie podpalono budynek krematorium. W ewakuowanym obozie na Majdanku pozostawiono więźniów aresztowanych w czasie ostatnich pacyfikacji wsi lubelskich oraz około 800 jeńców radzieckich-inwalidów.

Więźniów obłożnie chorych oraz kobiety z dziećmi, których deportowano w ostatniej chwili z obozu, z uwagi na zablokowane ulice pozostawiono w Lublinie.

Lublin odzyskał wolność. Majdanek był pierwszym wyzwolonym obozem koncentracyjnym. Pozostawione tu urządzenia masowej zagłady i stosy prochów ludzkich były niezbitym dowodem zbrodni hitlerowskich na okupowanych ziemiach polskich.